Dom Antonia Pardo

Roberta

Dojechalam na miejsce.Zaczelam wkurzac ojca od nieodzywania sie do niego.Pokazal mi moj pokoj, weszlam z walizkami i syzbko sie w nim zamknelam.Polozylam sie na lozku i myslalam o szkole.

Roberta

Ojciec zaczal dobijac sie do drzwi ale nie chcialam mu otworzyc.Krzyknal tylko ze mam szykowac sie na kolacje z jego znajomymi.
Rozesmialam sie do siebie.
-No to dam mu popalic-powiedzialam do siebie z szyderczym usmiechem i zaczelam sie szykowac

Roberta

Wyszykowalam sie i wyszlam na kolacje.

Roberta

Zeszlam na kolacje do pokoju gdzie siedzieli juz znajomi ojca.Przywitalam sie z nilym usmiechem i usiadlam na swoje miesjce.Przysluchiwalam sie ich glupkowatej rozmowie i krzywitam sie.Patrzylam tylko na jedzenie ale nie mialam zmaiaru jesc.
Nagle odezwala sie znajoma taty.
-Dziewczyny w twoim wieku zawsze sie odchudzaja-powiedziala ze wscibskim usmiechem
-Nie ja, nie jem tego bo jest okropne, nie wiem jak mozecie to jesc, sam tluszcz....zapewne odgrzane pare raz-powiedzialam i wzielam do reki makaron po czym rzucilam gdzies na stół co wywolalo oburzenie u wszystkich.

Antonio Pardo

- Roberta! - spojrzałem na nią groźnie.
- Zachowuj się przyzwoicie! - zrobiło mi się głupio przed wszystkimi.
- Wybaczcie, to ten wiek, gdzie nastolatki się buntują... - zrwóciłem sie do znajomych.

Roberta

Rozesmialam sie.
-papito, uwazam ze zachowuje sie przyzwoicie , wybacz ze nie przypominam ciebie-powiedzialam z ironia

Antonio Pardo

- Nigdy nie chciałem, żebyś była moją kopią, ale byś była przyzwoitą dziewczyną... uspokój się w tej chwili...

Roberta

-Widac ma to po matce....nigdy nie wiedzialam co widziales w Almie Rey....tania pisoenakrka-skwitowala znajoma ojca
SPojrzalam na nia groznym wzrokiem a pozniej na ojca.
-Nie pozwole by ktos obrazal moja mame-wstalam i wzielam kieliszek z winem po czym wylalam na nia wino

Antonio Pardo

Wstałem wycierając serwetką końcówki ust, po czym cisnąlem nią o stół.
- Roberto! Jak Ty siezachowujesz... - powiedziałem podchodząc do niej.
- Lucresio.. przepraszam Cię najmocniej za Roberte... - próbowałem ją delikatnie otrzeć z wina. - Może zechcesz sie przebrać? Doprawdy nie wiem co w nia wstąpiło...
- Albo w tej chwili się uspokoisz, albo marsz do siebie i nie wychodź z pokoju! - powiedziałem do Roberty na ucho.

Roberta

-I tak nie mialam zamiaru siedziec z Twoimi przygłupimi znajomymi...pewnie kazdy tu kazdego zdradza-powiedzialam z usmiechem patrzac po wszystkich

Antonio Pardo

- Nie Twój interes moja panno... i nie obrażaj moich znajomych - powiedziałem lekko zdenerwowany. - Marsz na górę.. i nie chcę Cię widzieć po za pokojem. Przyjdę do Ciebie za 2h. Znikaj!

Roberta

Spojrzalam na ojca z grozna mina.
-Milo bylo was poznac-zwrocilam sie od wszystkich z ironicznym usmiechem.
Poszlam do siebie.

Antonio Pardo

2h później!!!

******

Po skończonej kolacji, gdy pożegnałem wszystkich znajomych zabrałem kieliszek wina i poszedłem na górę do córki. Zapukałem do drzwi i wszedłem do środka.
- Możesz mi to wytłumaczyć?

Roberta

Lezałam na łozku gdy wszedl Antonio.
-Ale co wytlumaczyc?-udalam ze nie wiem o co mu chodzi

Antonio Pardo

- Jak Ty sie zachowujesz? Jak niewychowana smarkula i na dodatek obrażasz moich gości... - postawiłem wino na stoliku i zdjąłem marynarkę luzując krawat.

Roberta

-Taka jestem nie bede sie zmieniac....i nie obrazam twoich gosci tylko mowie prawd, mama mnie nauczyla by nie klamac-powiedzialam i wypilam wino ktore postawil na stoliku

Antonio Pardo

- Ja Ci się nie każę zmieniać, tylko przyzwoicie zachowywać! Wiem, że nie jesteś szczęśliwa, że Cię tu ściągnąłem, ale okaż mi troche szacunku! Albo jeśli nie... to mogłabyś przyznajmniej udawać, wiesz? - zabrałem jej kieliszek i obracałem nim w palcach.

Roberta

-O jak na to wpadles papito ze nie jestem szczesliwa? Wlasnie sie zastanawiam co tu zrobic bys mnie doeslal moze zaczne krzyczec ze mnie bijesz albo gwalcisz i twoje sluzace sie zbiegna-zasmialam sie

Antonio Pardo

- Jakbym Ci chciał zrobić krzywdę nikt by się o tym nie dowiedział - złapałem ją za podbródek i powiedziałem prosto w oczy.