Stolik Nr.2

Tomas

Zastosował się do polecenia Vico, wziął oddech i powiedział

-Po prostu chce ci uświadomić żebyś nie rezygnowała z miłości swojego życia, zobacz ile już wytrwaliście, chciałabyś to zburzyc?? - zapytał

Pilar

-szepnela na ucho Vico- nie przyzna sie przy tobie !! przekaz mu ze go Kocham jak mnie nie bedzie

Pilar

zasnela przy stoliku

Vico

- Nie chcę tego zniszczyć... - dodałam.

Spojrzałam na Pilar.

- Wporządku... - siedziałam dalej przy stoliku.

Tomas

-Wybacz Vico, zaraz ci wszystko opowiem co się stało - wziął Pilar na ręce, wyszedł z kawiarni i zaniósł ją do pokoju

Tomas

Wrócił
-Dobra jestem, jak juz ci wczesniej mowiłem, zerwalem z Pilar, wiedziałem ze ze mną nie byłaby szczęśliwa, musiałem jej powiedzieć że sex z nią uprawiałem tylko dla tego bo chciałem, a potem mi się znudziła - zamilczał na chwile - mozesz mnie za to znienawidzić ale wybrałem mniejsze zło, po prostu musiałem sprawić żeby mnie znienawidziała - zmarkotniał totalnie

Vico

- Ej, ej, ej... spokojnie, spokojnie... - przysunęłam stołek do niego i położyłam mu rękę na ramieniu.
- Dlaczego sądzisz, ze nie byłaby z Tobą szczęśliwa?

Tomas

-Bo wiem że nie jestem statyczny w związkach, musze się zakochać na amen, żebym nie widział świata poza tą osobą, pozatym ona za bardzo mi ufała, wiem ze w moim przypadku doszło by do tego zebym to wykorzystywał. Nie no chyba sie dziś naj...e. - powiedział i złapał łyk kawy

Vico

- To się naje.. razem - pokazałam mu język i się uśmiechnęłam.
- Wiesz, ona to chyba musi przetrawić... chociaż zamiast mówić jej takie rzeczy trzeba było powiedzieć prawdę, mniej by ją bolało... bo trochę chyba przesadziłeś, takie słowa to ciężka artyleria.

Tomas

-Poznałem ją przez te kilka dni, wiem że ona by nie odstąpiła, dobra dzisiaj biore altylerie od Giovanniego, on ma dobre trunki - uśmiechnął się - a to że ona musi przetrawic to ja wiem, prześpi się z tym i będzie ok.

Vico

- Przygotuj się na damskie ataki, pewnie już połowa wie, że jesteś draniem i łamaczem serc, ale mnie nie przeszkadza.. - dodałam z usmiechem. - Może nie pij dzisiaj co? Kawa niech Ci starczy - dodałam i napiłam się.

Tomas

-Mówisz, chciałbym o tym zapomnieć, albo nie dobra nie będe się bawił w Diega, a o co ci chodzi z tymi damskimi atakami?? Bo wiem że Pilar to mała plotkarka, ale tego by nikomu nie powiedziała, chyba że się dobrze narąbie, a tobie też ufam. - powiedział i złapał ostatni łyk kawy

Vico

- Już kilka dziewczyn na pewno wie o Twoim wyskoku z Pilar, mogą krzywo patrzeć na Ciebie... tak tylko mówię... - Ay... amigo, ja nic nie powiem - powiedziałam zakrywając usta dłonią i uśmiechnęłam się do niego.

Tomas

-Dobra, nie obchodzi mnie to co inne beda myslaly o mnie, jeśli kogoś znajde to w porządku, jeśli nie to pojde o zakonu - i się zaśmiał

Vico

- Ooo nie Tomas... nieee tylko nie Ty! Nie Ty amigo! - zaśmiałam się. - Tomas Goycolea księdzem? Nunca...

Tomas

Zaczął się śmiac
-Nie, żartuje, a tak wogule to stopuje na razie z dziewczynami - powiedział i zapytał się -
chcesz cherabty, ide sobie zrobić??

Vico

- Ale mnie nie opuszczaj nigdy - mruknęłam do niego.
- Chętnie, poproszę... - dodałam.

Tomas

Poszedł po cherbate, za 2 minuty wrócił z dwoma kubkami

-Nie opuści cię nigdy Diego, ja moge być dalej tylko przyjacielem - powiedział z lekkim zakłopotaniem

Vico

- Ay... przecież o to mi chodziło... dziękuję - wzięłam od niego jeden kubek.

Tomas

Złapał łyka chrabaty

-Oj ta miłość jest kłopotliwa, nigdy nie wiadomo co sie zdarzy - powiedział ze spokojem