Stolik Nr.2

Giovanni

zastanowił się dłuższą chwilę po czym stwierdził

- wydaje mi się że znam Diego i czegoś takiego nie zrobi - powiedziałz uśmiechem

Roberta

-Pozory czesto myla-odpowiedzialam mu

Giovanni

nie wiedział co jej odpowiedzieć, ufał Diego

- puściła byś mi to nagranie ?? jakoś nie wieżę żeby Diego śpiewał - powiedział

Roberta

-Aj Gio jestes spoko, ale nagranie jest tylko dla mnie-powiedzialam do niego

Giovanni

- spoko rozumiem - powiedział z uśmiechem - ale mogła byś mi chociaż kopie dać

Roberta

-Niewiem czy zrobie kopie-zasmialam sie

Giovanni

- no jak chcesz - powiedział z uśmiechem - nie licząc Diego i kilku innych osób jak Ci się podoba szkoła - spytał

Roberta

-Dla mnie to wiezienie-powiedzialam po cyzm usmiechnelam sie - A Tobie jak tutaj?

Giovanni

- jak na razie dobrze, staram się nie robić sobie wrogów i wybadać sytuację - powiedział z uśmiechem

Roberta

-Ja tu od pierwszej sekundy mialam pelno wrogow-odparlam

Giovanni

- kto się czubi ten się lubi Razz

- powiedział i zaczął się śmiać po czym dodał - od nienawiści do miłości jeden krok - po ostatnich słowach wręcz wybuchł śmiechem

Roberta

-Giovanni-dotknelam jego czola- ajc gorace chyba jestes chory-zasmialam sie

Giovanni

sam dotknął swojego czoła - nie żartuj nawet tak sobie musiał bym mojego kuzyna z Paryża wzywać który jest specjalistą od chorób u nastolatków - powiedział z uśmiechem

Teo

-hej -zagadal

Roberta

-Masz ciekawa rodzine...-powiedzialam -Ale on by ci juz nie pomogl ,zapozno-zasmialam sie

Giovanni

- cześć, kto tym razem ma zaszczyt poznać Giovanniego - spytał ucznia którego nie znał

Roberta

-Hej-odparlam chlopakowi - Nowy?

Teo

-nie nie jestem nowy ale zapewne to wy ejscie nowi ::> jestem teo

Julietta

Przyszła tutaj i podeszła do stolika

- Witam wszystkich. - powiedziała

Teo

-hej piekna:)- odpowiedzial